Marijan Vajda, Dragoslav Šekularac i Sokobanja

Na samom početku osmominutnog filma koji vam predstavljamo primetili ste da je režiser Marijan Vajda.

Naravno, sama godina nastanka filma govori nam da nije u pitanju Đokovićev trener 🙂

Turistički film zagrebačkog reditelja i scenariste Marijana Vajde iz 1960. godine, „Susret pod Ozrenom“, jedan je od onih koji ćete verovatno voleti da pogledate i više puta. U filmu ćete videti kako je izgledalo šetalište u Sokobanji 1960. godine, park i fontana koja je i danas u funkciji, vodopad Ripaljka… Pažljivom oku neće umaći ni scena u kojoj se vidi bazen na Ozrenu koji je tada bio u funkciji i gde se kupa na desetine kupača. Reka Moravica, Soko grad, kupališta 6 kace i Župan… zato, uživajte.

Pomenuti scenarista radio je na brojnim turističkim filmovima širom stare Jugoslavije tog vremena. Biser Jadrana – Dubrovnik, Na obalama Kvarnera, Nevjesta Jadrana, Impresije sa Kvarnera, Osmijeh zemlje, Putopis o Srbiji, Vikend na Drini… samo su neki od njegovih vrlo gledanih turističkih putopisa i filmova za koje je dobijao i brojne nagrade.

Pa ipak, Marijan Vajda ostaće upamćen kao prvi reditelj tadašnje jugoslovenske kinematografije koji je izbačen iz jednog strukovnog udruženja, Udruženja filmskih umetnika Srbije. Izbačen je zbog navodnog katastrofalnog kvaliteta svog rada. Drugim rečima, a tako je to i zvanično ocenjeno, izbačen je zbog šunda koji u to vreme nije bio prihvatljiv.

Povod za izbacivanje iz udruženja bio je film „Šeki snima, pazi se“ koji je snimljen 1962. u režiji Marijana Vajde. Po žanru je komedija, a naslovni protagonist je Dragoslav Šekularac, poznati fudbaler koji u filmu tumači samog sebe.

Šekularac (u sredini) s Fahrom Konjhodžićem (levo) i Pavlom Minčićem (desno): pantomimičar Konjhodžić bio je jedini Zagrepčanin u ekipi sastavljenoj pretežno od beogradskih glumaca

Ovaj film je napravljen u vreme kada je Šekularac uživao vrhunac popularnosti i predstavljao jedan od prvih primera celebrityja u bivšoj Jugoslaviji koji je svoj status nastojao potvrditi u drugim medijima. Osim njega u filmu je nastupilo još nekoliko tadašnjih pop ikona kao što su pevačica Lola Novaković i zabavna grupa Sedmorica mladih.

Pomalo neočekivano – film je naišao na bojkot publike (slabi rezultati gledanosti u Zagrebu i Beogradu) i dobio – puno očekivanije – najniže moguće ocene kritičara. Ocena “najgore ostvarenje u povijesti jugoslovenske kinematografije” često se navodila tih dana i pretvorila Šekija u svojevrsni “film skandal”.

Ubrzo nakon ovakve epizode u životu, Marijan vajda je emigrirao u Beč, a zatim i u Nemačku i tamo 1976. režirao kultni horor „Moskito, prestupnik“, čija reputacija danas zasenjuje većinu ostvarenja njegovih nekadašnjih kolega.

Šta reći na kraju? Ako ništa drugo, pročitali ste tekst koji je u daleko većoj meri edukativan nego tekstovi sličnih naslova koji vas navode da čitate kojekakve gluposti 🙂 A ako ga niste ni čitali, bolje po vas, dovoljno je što ste odgledali video.